Collectieve Arbeidsovereenkomst (CAO)

Een CAO is een krachtig instrument voor arbeidsvoorwaarden tussen werkgevers en werknemers. Leer over diverse vormen, onderhandelingsdynamiek en voordelen.

Het komt voor dat werkgevers of -organisaties niet met alle werknemersorganisaties tot overeenstemming komen en alleen met instemmende partijen een overeenkomst afsluiten. De wet bepaalt dat werknemers alleen vertegenwoordigd mogen worden door werknemersorganisaties (vakbonden) tijdens CAO-onderhandelingen, niet door ondernemingsraden.

CAO-partners kunnen de minister vragen om de CAO algemeen bindend te verklaren. Hierdoor moeten alle onder de CAO vallende werkgevers, zelfs als ze niet bij (salaris)onderhandelingen betrokken waren, zich eraan houden. Het beschermt werknemers tegen oneerlijke concurrentie. In de meeste CAO’s is het werkgevers toestaan om in het voordeel van werknemers af te wijken.

De wet regelt standaard enkele arbeidsvoorwaarden, tenzij CAO-afspraken anders zijn. Proeftijd en opzegtermijn zijn belangrijke voorbeelden. Andere arbeidsvoorwaarden die vaak in CAO’s geregeld worden, zijn: salarisschalen, toeslagen, vakantieregelingen, studieregelingen, pensioenregelingen en meer.